Σκέψεις για την Εθνική
Η 12αδα
Σε έναν τέλειο κόσμο, η εθνική ομάδα δεν θα είχε απουσίες, και θα μπορούσαμε να έχουμε διαθέσιμη την καλύτερη πιθανή 12αδα μας, που θα ήταν κάτι παρόμοιο με αυτή εδώ
Σλούκας – Καλάθης - Αβδάλας
Ντόρσει - Τολιόπουλος
Ρογκαβόπουλος – Παπανικολάου - Καλαίτζακης
Γ. Αντετοκούμπο - Μήτογλου
Παπαγιάννης - Κ. Αντετοκούμπο
Με χρήσιμους παίκτες όπως οι Λαρεντζάκης, Σαμοντούροφ, Χουγκάζ, Θανάσης, Λούντζης να είναι κοντά στην 12αδα. Δυστυχώς, η πραγματικότητα βρίσκεται αρκετά μακριά από αυτό το ουτοπικό σενάριο, καθώς κατά την πάροδο του καλοκαιριού είδαμε πως οι Νικ, Παπαγιάννης, Ρογκαβόπουλος και Αβδάλας τέθηκαν οι ίδιοι εκτός. Λαμβάνοντας υπόψιν όλα αυτά, είναι λογικό να βρεθούν ανισορροπίες ή σημαντικές αδυναμίες στην 12αδα. Παρόλα αυτά, θα έλεγα ότι η αποστολή μας είναι σχεδόν το καλύτερο που μπορούσαμε να παρουσιάσουμε.
Σλούκας - Τολιόπουλος - Κατσίβελης
Ντόρσει - Λαρεντζάκης
Παπανικολάου - Καλαϊτζάκης
Γ. Αντετοκούμπο - Σαμοντούροφ
Μήτογλου - Κ. Αντετοκούμπο - Θ. Αντετοκούμπο
Έχω 2 διαφωνίες σχετικά με το πλάνο του Σπανούλη, αλλά μου αρέσει η βασική ιδέα της στελέχωσης (5 γκαρντ, 2 τριάρια, 5 ψηλοί). Η πρώτη αλλαγή που θα έκανα είναι η αντικατάσταση του Θανάση από τον Χουγκάζ. Καταλαβαίνω ότι ο πρώτος προσφέρει μία δόση αθλητικότητας και πάθους που ίσως χρειαστεί (ειδικά εναντίον ομάδων όπως Γαλλία), ενώ μπορεί να έχει τον ρολό του energy big. Παράλληλα, άμα φορτωθούν με φάουλ οι Μήτογλου και Κώστας, μπορεί να σταθεί πιο εύκολα εναντίον σε μεγάλα κορμιά από ότι ο Χουγκάζ. Η προετοιμασία του Χουγκάζ σίγουρα δεν ήταν η καλύτερη, όμως έρχεται από μια πολύ καλή σεζόν στην Ισπανία (9.5-5.8-1 με 42% στο τρίποντο) και νομίζω ότι ταιριάζει πολύ καλά με τον Γιάννη στο 4-5, λόγο σουτ. Βέβαια, δεν τους είδαμε ποτέ μαζί στο γήπεδο… Εφόσον ο Σπανούλης αποφάσισε να πάει με 2 αθλητικούς (Κώστας/Θανάσης) και 2 stretch ψηλούς (Ντίνος/Σάμο) για να πλαισιώσει τον σταρ της Εθνικής, πιστεύω θα δούμε σχήματα όπου ο Γιάννης θα παίζει μαζί με έναν από τους αδερφούς του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί θέμα στο spacing.
Η δεύτερη διαφωνία (αν και πιο ελαφριά) μου είναι η επιλογή του πέμπτου γκαρντ. Είναι undebatable ότι είναι απαραίτητο να έχεις έναν γκαρντ που μπορεί να «χαμηλώσει» και να πιέσει την μπάλα. Αυτός ο παίκτης μπορεί να σου δώσει 2-3 εξτρά κατοχές, να αλλάξει τον ρυθμό και να κάνει τον αντίπαλο να χάσει μερικές κρίσιμες επιθέσεις. Έχουμε δει παίκτες όπως τους Φάκου Καμπάτσο (το 2016), Αλμπέρτο Ντίαζ, Αβράμοβιτς, Αλμπισί ή Χόλιντεϊ να έχουν κρίσιμη παρουσία στις πορείες των εθνικών τους, εκπληρώνοντας αυτόν τον ρόλο. Ο Σπανούλης πήρε στην προεπιλογή αρκετούς παίκτες που μπορούν να αποτελέσουν το 5το γκαρντ πίσω από τους «μπετόν» Σλούκα-Ντόρσει-Τολιόπουλο-Λαρεντζάκη.
Ονομαστικά, κλήθηκαν οι Αβδάλας, Λιοτόπουλος, Νικολαΐδης, Μπαζίνας, Κατσίβελης. Ο πρώτος για μένα, αν και δεν είναι το είδος παίκτη που έλεγα πριν, ήταν η καλύτερη επιλογή, καθώς είναι το μεγαλύτερο ταλέντο (μαζί με τον Σαμοντούροφ) του ελληνικού μπάσκετ, όμως (κακώς για μένα) δεν μπόρεσε να έρθει αυτό το καλοκαίρι. Ο Λιοτόπουλος έδειξε καλά στοιχεία στη διοργάνωση νέων αυτό το καλοκαίρι, αλλά η απειρία του μάλλον τον έθεσε εκτός. Έχει μεγάλο μέλλον ωστόσο, και είναι καλό που ήταν στην προετοιμασία. Ο επόμενος που κόπηκε ήταν ο Νικολαΐδης, ο οποίος είναι πολύ κάλος αμυντικός, αλλά με τεράστια προβλήματα επιθετικά. Έτσι, έμειναν οι Μπαζίνας και Κατσίβελης, δυο ψηλά γκαρντ, ball-mover στην επίθεση που υστερούν σε δημιουργία. Ο Κατσίβελης είναι πολύ πιο έμπειρος, έχει παίξει σε σημαντικά ματς (2 φορές νικητής Ευρωλίγκας) και ερχόταν από μια καλή σεζόν με τον ΠΑΟΚ, αλλά άρχισε με άσχημο τρόπο την προετοιμασία. Ο πολύ πιο νέος Μπαζίνας, με μη εντυπωσιακά νούμερα στον Προμηθέα, παρουσίασε ένα καλό πρόσωπο στα πρώτα φιλικά, ενώ είχε καλά performances στα Playoff της GBL. O Κατσίβελης κατάφερε να δείξει ένα πολύ καλύτερo πρόσωπο στα δυο τελευταία φιλικά (Ιταλία, Γαλλία), όπου ο Μπαζίνας δεν δοκιμάστηκε, και μπήκε στην 12αδα. Βλέποντας το έτσι, δικαίως τότε μπήκε ο πρώην άσος του ΠΑΟΚ στην λίστα, καθώς ήταν ο καλύτερος από αυτούς που ήταν στην προεπιλογή. Το ερώτημα μου είναι, γιατί δεν κλήθηκαν σε αυτή την λίστα παίκτες όπως ο Λούντζης και ο Μωραΐτης; Η αλήθεια είναι, πως δεν ξέρω ποιον από τους τρεις θα διάλεγα για να έχει τον ρόλο του 5του περιφερειακού (νομίζω πως θα επέλεγα Λούντζη, χωρίς να σημαίνει ότι είναι καλύτερος από τον Κατσίβελη), αλλά όπως και να έχει, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δοκιμάστηκαν καν. Μιλάμε για παίκτες που έχουν πατήσει πρόσφατα τα παρκέ της Ευρωλίγκας και που διακρίνονται για την πίεση τους στην μπάλα. Είναι ακατανόητο λοιπόν πως δεν τους δόθηκε έστω μια ευκαιρία να παλέψουν για μια θέση
Το Rotation
Εδώ θα πάω με μια αρκετά outside the box προσέγγιση, που μάλλον δε θα δούμε ποτέ. Βασίζομαι στα επόμενα στοιχεία.
1). Πρόβλημα στην πίεση στην μπάλα στο βασικό μπάκορτ (Σλούκας-Ντόρσει)
2). Θέματα στο ball handling στο 2nd Unit (Τολιόπουλος–Λαρεντζάκης)
Για να διορθωθεί αυτό, προτείνω μια λύση, που ομολογώ ότι ίσως να είναι υπερβολικά outside the box, και εμπεριέχει ένα μεγάλο ρίσκο. Αυτό που προτείνω είναι η μετακίνηση του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη στην βασική 5αδα, δοκιμάζοντας σχήμα με 2 φόργουορντ, καθώς ο παίκτης του Παναθηναϊκού είναι ο καλύτερος μας περιφερειακός αμυντικός. Ο ΠΚ μπορεί έτσι να λειτουργήσει ως πανοπλία για τον Σλούκα, και θα έχει την αποστολή να μαρκάρει τον καλύτερο επιθετικό από το αντίπαλο μπάκορτ. Θα δημιουργήσει θέμα στο spacing, σίγουρα, αλλά ελπίζω πως με Σλούκα, Μήτογλου (ή μήπως Σαμοντούροφ, θα πάω σε αυτό αργότερα) και Παπανικολάου και το midrange του Γιάννη αυτό μπορεί να είναι αρκετό. Φυσικά στο κλείσιμο των ματς ο Ντόρσει θα είναι παρόν. Στο δεύτερο unit, θα έχουμε Τολιόπουλο, Ντόρσει και Λαρεντζάκη, οπότε το πρόβλημα στο κατέβασμα της μπάλας θα μειωθεί, έχοντας 3 ικανούς (αλλά με τα δικά τους ψεγάδια) handlers, με 2 σκόρερ (Τολιόπουλος - Ντόρσει) και έναν καλό αλλά streaky σουτέρ (Λαρεντζάκης). Η λογική λοιπόν είναι να ισορροπήσεις τις 2 πεντάδες, βάζοντας ένα αμυντικό εργαλείο εκεί που λείπει από την πρώτη, και έναν εξτρά χειρίστη στην δεύτερη. Όπως είπα πριν, στο τέλος του ματς αναγκαστικά θα πας με Ντόρσει, λόγο σουτ.
Στο φροντκόρτ, τα πράγματα ίσως να είναι πιο ξεκάθαρα. Γιάννης-Μήτογλου, και μετά Θανάσης ή Σάμο μαζί με τον Κώστα. Προσωπικά, πιστεύω ότι λόγο σουτ πρέπει να πάει ο νεαρός παίκτης του ΠΑΟ, ο οποίος πιστεύω ότι ταιριάζει πολύ καλά με τον Γιάννη. Τα λεπτά που είδαμε με τους δυο στο φροντκόρτ εναντίον της Λετονίας ήταν πολύ καλά. Ίσως να είναι νωρίς για αυτό, αλλά θα μου άρεσε να βλέπαμε τον Σαμοντούροφ να ξεκινά μαζί με τον Γιάννη, και μετά να έβγαιναν από τον πάγκο ο Μήτογλου και ο Κώστας. Φυσικά ο Μήτογλου θα έπαιζε στο κλείσιμο των ματς, αλλά με αυτόν τον τρόπο μπορείς να έχεις μια πιο λειτουργική δεύτερη unit όταν γίνουν οι αλλαγές. Υπολογίζω ότι στα κλειστά ματς ο σταρ των Μπακς θα παίζει σίγουρα πάνω από 30’. Σε αυτά τα λεπτά πιστεύω ότι πρέπει να είναι σχεδόν πάντα μαζί με έναν από τους 2 παίκτες του ΠΑΟ ως frontcourt partner του, καθώς τόσο ο Κώστας όπως και ο Θανάσης υστερούν σημαντικά στο σουτ. Βέβαια, το νέο απόκτημα του Ολυμπιακό δίνει πολύτιμα στοιχεία στην Ελλάδα, καθώς είναι ένα αθλητικό πεντάρι, και μπορει να λειτουργήσει ως ρόλερ στην επίθεση μας.
Τέλος, πάμε στον Κατσίβελη και στον Θανάση. Για μένα, οι δυο τους είναι οι δυο μπαλαντέρ της ομάδας, καθώς μιλάμε για τον 5το γκαρντ (αδιαμφησβήτητα) και τον 5το ψηλό (ίσως να είναι ο Σαμοντούροφ) της ομάδας. Ο Κατσίβελης μπορεί να παίξει ως άσος δίπλα σε ένα δυάρι όπως ο Ντόρσει ή ως δεύτερο γκαρντ δίπλα στον Σλούκα, λειτουργώντας ως ball mover, για να αποφορτίσει τον σταρ του Παναθηναϊκού και να δεχτεί τους αμυντικούς κραδασμούς. Η αποστολή του πρέπει να είναι να μπορεί να κατεβάσει την μπάλα με ασφάλεια, να έχει ένα respectable % στα τρίποντα και να προσπαθήσει να πιέσει τον αντίπαλο χειριστή. Σε πολλά ματς πιστεύω ότι θα παίξει κάτω από πεντάλεπτο ή ίσως και καθόλου, αλλά είναι απαραίτητος στην αποστολή ως utility player. Ο ρόλος του Θανάση για μένα πρεπει να είναι παρόμοιος. Energy big που μπορεί να μπει για 5-10 λεπτά και να δώσει 2 σκληρά φάουλ, ριμπάουντ και 2-3 αθλητικές φάσεις που θα ξεσηκώσουν την ομάδα. Επιπλέον, μπορεί να σταθεί τόσο στο 4 όσο και στο 5, ως switchable Big.
Το Ταβάνι
Ποιο είναι το ταβάνι στης Εθνικής? Έχω δει πολλές απόψεις για αυτό, και νομίζω ότι είναι μια δύσκολη ερώτηση. Η αλήθεια είναι ότι εναντίον της Σερβίας, Γερμανίας και της Γαλλίας δεν μας βλέπω με καλές πιθανότητες. Ωστόσο, εναντίον όλες τις άλλες ομάδες πιστεύω ότι έχουμε καλές πιθανότητες, χωρίς απαραίτητα να είμαστε το φαβορί. Θα κριθούμε στα ματς οπου θα αντιμετωπίσουμε ταλαντούχες ομάδες όπως Λιθουανία, Ιταλία, Λετονία, Τουρκιά ή Ισπανία, που τις βάζω στο ίδιο tier πάνω-κάτω με εμάς. Όπως και να έχει, ελπίζω να έχουμε ένα καλό Ευρωμπάσκετ καθώς η χωρά μας χρειάζεται οπωσδήποτε μια επιτυχία με τον Γιάννη…
Comments
Post a Comment